خدمات پرینت سه بعدی برای بازسازی عصب های محیطی آسیب دیده

خدمات پرینت سه بعدی برای بازسازی عصب های محیطی آسیب دیده

دانشمندان در دانشگاه ساسکاچوان در کانادا داربست های کوچکی با استفاده از خدمات پرینت سه بعدی  تولید کرده اند که می توانند احتمالاً با ترمیم حس لامسه و کنترل حرکت در بیماران مبتلا به سیستم عصبی آسیب دیده، رشد دوباره سلول های عصبی را هدایت کنند.

ابعاد داربست های کوچک پرینت سه بعدی شده کمتر از یک سانتیمتر است.

اعصاب محیطی، که رابط های بین مغز و نخاع و بقیه بدن می باشند، شکننده هستند و به راحتی آسیب می بینند. آنچه می تواند اعصاب محیطی را دچار آسیب نماید، سموم، رژیم غذایی ضعیف، تروما، یا بیماری هایی مانند دیابت است که حدود 422 میلیون نفر در سراسر جهان را مبتلا کرده است.
عصب ها توسط بافت هایی که مانند عایق عمل می کنند، احاطه شده اند. آسیب به سیستم عصبی محیطی می‌تواند حس لامسه و کنترل حرکت ما را تحت تأثیر قرار دهد. آسیب های شدید عصبی محیطی ممکن است موجب از دست رفتن احساس در ناحیه مبتلا شود.
استاندارد فعلی برای درمان شکاف های بزرگ در سیستم عصبی به علت آسیب، اتوگرافت های عصبی، یعنی پیوند اعصاب اهدا کننده از قسمت دیگری از بدن برای ترمیم و انسداد شکاف عصبی حاصل از آسیب عصبی محیطی است.
با این حال، این روند کامل نیست؛ چرا که سایت های اهدا کننده محدودی برای ترمیم عصب وجود دارد و حتی پیوندهای موفقیت آمیز تنها به طور معمول بخشی از عملکرد اصلی عصب را بازیابی می کنند.

توموگرافی تصویربرداری رایانه‌ای در CLS امکان بازسازی های سه بعدی دقیق و با جزئیات زیاد از داربست هایی که باید تولید شوند، را فراهم می کند.

لیکون نینگ، یک عضو پسادکتری در گروه تحقیقات مهندسی بافتی به رهبری دانیل چن در دانشگاه ساسکاچوان، چند سال گذشته را صرف تحقیق درباره اینکه آیا ترکیبی از پرینتر سه بعدی و بیوتکنولوژی می تواند برای حل این مشکل و کمک به بازسازی سلول های عصبی مورد استفاده قرار گیرد یا خیر، نموده است.
کار نینگ شامل استفاده از سلول های شوان، یعنی سلول های پوششی در سیستم عصبی که می توانند سلول های عصبی را مجبور کنند به طور مناسب رشد کنند، در یک داربست زیست چاپ مبتنی بر هیدروژل به منظور مترقی نمودن و هدایت احیای اعصاب آسیب دیده است.

لیکون نینگ یک حلال برای هیدراته نگهداشتن نمونه های داربست آماده می کند.

در حال حاضر، نینگ تلاش می کند تا چندین مشکل موجود در داربست ها را قبل از اینکه این روش کاربردهای منظم پزشکی حاصل کند، برطرف نماید. او می خواهد برخی از تکنیک های مختلف را برای هدایت بهتر رشد سیستم عصبی امتحان کند. سپس نوبت به آزمایش های درون جانداری، آزمایش هایی در حیوانات زنده برای اطمینان از اینکه همه چیز همانطور که در یک موجود زنده انتظار می رود، در حال پیشرفت است، و آزمایشات بالینی برای آزمایش بر روی انسان ها خواهد رسید.